Crusader Kings III İnceleme

Elimize biraz gecikmeli ulaşmış olsa da, strateji türünü seven okurlarımız için Crusader Kings III inceleme yazısı yazmasak olmazdı.

Öncelikle serileşme yoluna giden Paradox oyunlarının, spor içerikli oyunlar gibi ufacık gelişmelerle ortaya çıkmaya başlamış olmasının üzücü olduğunu biliyoruz. Fakat Crusader Kings III bu denklemin dışında kalmayı başarabilmiş diyebiliriz. Oyun dinamiklerinde yapılan değişiklikler ve gelişmeler gerçekten de stratejilerinizi belirlerken daha dikkatli davranmanıza neden oluyor. Bir haftalık deneyimin sonucu olan görüşlerimizi ve eleştirilerimizi başlık başlık sunmaya başlayalım dilerseniz.

Eski Oyuncuları Kazanan Bir İş

Geliştirmeler her ne kadar dinamikleri etkiliyor olsa da, paneli diğer Paradox oyunlarıyla da Crusader Kings II ile de oldukça benzer. Ufak çaplı değişiklikler elbette var, eklemeler ve çıkartmalar mevcut. Bunlarla birlikte aradığınızı bulmakta zorlanmayacağınızı söyleyebilirim. Hatta bana sorarsanız özellikle Europa Universalis IV’e göre takip bir hayli kolaylaştırılmış. Bu da stratejilerinizi uygularken yapabileceğiniz hataları azaltıyor ve oynanışı oldukça olumlu etkiliyor.

Peki oyun neleri değiştirmiş? Aslında genel değişikliği parça parça anlatmak mümkün fakat ben kısaca özetlemeyi tercih edeceğim. Oyun stratejik ögeleri arttırırken, stratejiden bağımsız birkaç unsuru arka plana almayı tercih etmiş. Gerçekten de serinin önceki oyununda “Ee bu niye var ki?” diyebileceğimiz birkaç şey bu oyunda yok. Tabii bu da toplulukla iletişimin önemini hatırlatır cinsten.

Benim en dikkatimi çeken değişiklik oyunun kaybetme/kazanma dengesinde yapılan oynamalar oldu. Crusader Kings III her ne kadar kolay bir strateji oyunu olmasa da oyunu kaybetmek gibi bir şansınız da yok. Başarılı bir ‘King’ olamayabilirsiniz o kadar. Çünkü gerek ülke değiştirme dinamiği, gerekse oyunun kritik sonlarının olmayışıyla bu önemli ölçüde aşılmış ve epey farklı bir hava katılmış. Kazanmak için çok iyi stratejiler kurmayı, birçok şeyi eş zamanlı olarak takip etmeyi ve doğru kararlar almayı gerektiriyor olmasıyla birlikte, bunları kötü yapıyor olsanız da öğrenme yolunu açık tutuyor. Ortaya gerçekten ilginç bir deneyim çıkmış dememiz mümkün.

Görseller ve Müzik Aşmış

Oyuna olan notumuzu yükselten belki de en önemli unsur oyun içi müzikler ve grafik çalışmaları oldu. Müzik seçimleri o kadar doğru olmuş ki, insan kendini atmosferin içinde kaybediyor gerçekten. Hatta bu oyundan sonra oynadığım strateji oyunlarında muhtemelen arka tarafta bu oyunun soundtrack’lerini açıp oynayacağım. Sanat yönetmenliğini ve görsel çalışmaları üstlenen insanları da tebrik etmek lazım. Gerek yükleme ekranları olsun, gerek oyun içi diğer grafikler olsun muazzam. Paradox’un oyunlarında bu gelişimi açık açık görmek gerçekten de insanı mutlu ediyor.

Ayrıca ana menüde düşünülen yönettiğimiz hanedanın üyelerini görme konusu da güzel düşünülmüş. Önceki oyunlarda böyle bir ayrıntı olduğunu hatırlamıyorum, eğer ilk defa Crusader Kings III için kullanıldıysa inceleme puanlarını yükseltecek kadar tatlı bir diğer ayrıntı olduğunu söyleyebilirim.

Yok mu eleştiri?

Elbette var, açıkçası ülkemizdeki bir oyuncu olarak Paradox’un DLC politikasından hoşnut olmadığımızı söylemem gerekiyor. Evet oyunların fiyatları göz korkutur cinsten değil ve ulaşılabilir bir noktada, fakat DLC’ler için oyun içi özelliklerden çok kırpıldığını hissediyor insan. Gerçi bu noktada dahi oyunumuz, şirketin diğer işlerine göre daha iyi bir noktada ve bu Metacritic puanına dahi yansımış vaziyette. Eğer bu noktada bir toparlama olmasaydı, muhtemelen 80’lerde göreceğimiz puan 91’e yükselmiş.